Haberler

Kendi kendine emülsifikasyon , poliüretan moleküllerinin hidrofilik gruplara sahip olmasını sağlayan su bazlı poliüretan için önemli bir üretim yöntemidir . Bu nedenle, emülsifikasyon prosesi sırasında ilave bir emülsifiye edici maddeye veya şiddetli çalkalamaya gerek yoktur. Bu yöntem, küçük parçacık boyutuna, dar dağılıma ve stabil depolamaya sahip dispersiyonlar üretme avantajına sahiptir. Ayrıca oluşturulan filmin mekanik özellikleri ve diğer uygulama performansı mükemmeldir.

Bu proseste uygun hidrofilik grupların poliüretanın molekül yapısına dahil edilmesi ve suda iyi bir şekilde dağılması, su bazlı poliüretan dispersiyonlarının hazırlanması için çok önemlidir. Hidrofilik gruplar, hazırlama işlemi sırasında polioller veya zincir genişleticiler gibi hammaddeler aracılığıyla poliüretanın moleküler yapısına dahil edilebilir. Genellikle hidrofilik grup içeren zincir genişleticiler, bu grupları sert segmentlere dahil etmek için kullanılır.

Şu anda, Çin'deki anyonik su bazlı poliüretan dispersiyonları üzerine yapılan araştırmaların çoğu, bu yöntemle hidrofilik iyonik grupların sert segmentlere dahil edilmesine odaklanmaktadır. Ancak bu, sert segmentlerin düzenliliğini etkileyebilir ve kristalliklerini azaltabilir. Son zamanlarda birisi, anyonik poliüretan emülsiyonu hazırlamak için karboksilik grup içeren bir polikaprolaktonu yumuşak bir segment olarak sentezlemeye çalıştı.

Moleküler yapıdaki hidrofilik grupların türlerine göre, kendi kendine emülsifiye olan su bazlı poliüretanlar katyonik, anyonik, amfoterik ve iyonik olmayan tiplere ayrılabilir. Katyonik poliüretanlar, üçüncül amino gruplarını eklemek için ön polimer çözeltilerinde V-alkil diol zincir genişleticileri kullanılarak, ardından kendi kendine emülsifikasyonu sağlamak için kuaternizasyon veya asit nötralizasyonu kullanılarak hazırlanır. Anyonik tipler, iyodo veya karboksil gruplarını eklemek için zincir genişleticiler olarak 2,2'-dimetilol propiyonik asit (DMPA), diamino alkil iyodür vb. ve ardından nötrleştirme ve emülsifikasyon için trietilamin veya diğer bileşikleri kullanır. Noniyonik tipler, poliüretan omurgasına hidroksil, eter, hidroksimetil vb. noniyonik grupların, özellikle polietilen oksit segmentlerinin eklenmesiyle elde edilebilir.

Hidrofilik grup ekleme yöntemleri ayrıca hidrofilik monomer zincir uzatmasını, polimer reaksiyon aşılamasını ve hidrofilik monomerlerin makromoleküler polimer poliollere doğrudan eklenmesini içerir. Bunlar arasında hidrofilik monomer zincir uzatması basit ve yaygın olarak uygulanabilir olup şu anda su bazlı poliüretanların hazırlanmasında ana yöntemdir. Hidrofilik grupların polieter veya polyester poliol moleküllerine doğrudan eklenmesi yurt dışında endüstriyel üretimde yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir ve uygulama değeri yüksektir.